علیرغم کارهای گسترده در حوزه روابط زبان و مغز، پیشرفت قابل توجهی در شکل دهی مدلی از آناتومی عملکردی زبان رخ نداده است. حال زمان آن فرا رسیده که مدلهای کلاسیک زبان که برخاسته از کارهای بروکا، ورنیکه، لیچهام و…. نقد گردد و روابط و مدلهای نوینی ارائه شود. مقاله حاضر در این زمینه اطلاعات مفیدی در اختیار خواننده قرار می دهد.

جهت دانلود متن کامل مقاله کلیک کنید.