بررسی‌ها نشان می‌دهد که اضطراب به شرایط و عواملی مربوط است که اهم آن به شرح زیر قابل عرضه‌اند:
۱ـ از نظر سن: اضطراب در همه سنین وجود دارد ولی عملاً در بین افرادی که در سنین بالاتری هستند بیشتر است، در نوجوانان بیشتر از کودکان، در بالغان بیشتر از نوجوانان و در بزرگسالان بیشتر از دیگر سنین است و دیگر علت این است که به تناسب افزایش سن مسائل و مشکلات افزون‌تر و باب ارتباطات گسترده‌تر می‌شود.
۲ـ از نظر جنس: بررسی‌ها نشان می‌دهند که اضطراب در دختران به مراتب بیشتر از پسران، در زنان بیشتر از مردان است این امر بدان خاطر است که خصوصیت جنس مذکر تفکر و اندیشه است و خصوصیت جنس مؤنث عواطف و طبق نظر یونگ خصایص روانی زن و مرد با هم فرق دارد.
۳ـ از نظر رشد: اضطراب با رشد و شرایط آن در رابطه است به خصوص رشد در سنین نوجوانی و بلوغ، گاهی نگرانی و اضطراب مربوط به رشد جنسی است.
۴ـ از نظر هوش: اضطراب در کودکان باهوش‌تر بیشتر است چون آنها جوانب بیشتری از امور را می‌بینند، آینده و شرایط آن را بیشتر حدس می‌زنند و در تجمل نامرادیها ضعیف‌ترند.
۵ـ عوامل عاطفی: طفلی که دچار حسادت می‌شود اضطراب در او شدیدتر است و همچنین افراد ترسو، مضطرب‌تر از افراد شجاعند. افراد خسته بیشتر از افراد عادی مضطربند و …
۶ـ از نظر اختلالات عصبی: افرادی که دچار اختلال عصبی هستند بیشتر از اضطراب رنج می‌برند و مسائل و مشکلات خود را بزرگتر می‌بینند.
۷ـ زود رنجها: افرادی که حساس و زودرنج بوده‌اند و آنهایی که در خانواده لوس و ننر بار آمده‌اند بیشتر دچار اضطراب می‌شوند.
۸ ـ بی‌ثباتی اوضاع: کودکانی که در محیط حیات خانواده و یا مدرسه از وضع و ثبات کافی برخوردار نیستند و اغلب در شرایط و موقعیتی جدید هستند بیشتر مضطرب می‌شوند.
۹ـ منتظران عقوبت: اطفالانی که مادران ضعیف داشته که توان و عرضه کاری را نداشته‌اند و هرگاه که کودک تخلفی می‌کرد او را منتظر می‌گذاشتند که پدر بیاید و او را تنبیه کند. طفلی که در انتظار فاجعه‌ای است و در شرایط ترس از جهنم، اخراج از خانه و مدرسه بسر می‌برد و یا در انتظار طلاق و جدایی والدین است اضطراب دارد.
۱۰ـ محیط نابسامان: کودکان که در محیط نابسامان و پر از تضاد هستند که بین نیک و بد تفاوتی نیست، در خانه‌های کم‌جمعیت، در خانواده‌های مرفه، در خانواده‌های پرتوقع، پر از مراقبت و پرتردید زمینه اضطراب زیاد است.
۱۱ـ افراد در معرض امتحان: افرادی که در معرض امتحانات گوناگون هستند ولی در خود احساس ضعفی دارند بیشتر در معرض اضطرابند.
۱۲ـ افراد بیمار: آنها که دچار اختلالاتی هستند خواه اختلالات جسمی و خواه روانی و یا عاطفی آنها اضطراب بیشتری دارند.
۱۳ـ دیگر افراد: و بالاخره افرادی که انفعالی، پرخاشگر، لجوج، انتقادگر، دارای شرم حضور هستند، و هم افراد شاکی، محتاج کمک، سطحی‌نگر، ملول، ترسو و بزدل بیشتر دچار اضطراب می‌شوند.
